Ялысе пырыс (ой-каҥаш )

Ялыште кажне гаяк суртышто пырыс уло. Южышт тудым колям да куголям кучаш ашнат. Оласе семын лӱмынак кевытыште кочкышым налын огыт пукшо. Пырыс, колям куча гын, моктанышыла, озажын ончыкыжо «сийым» конден пышта. Модеш, но чылаж годымак кочкын ок пытаре.

Пырыс-влак эрыкым шижыт. Куш шонат, туш шеҥын пурат, туге гынат нунат ласкалыкым йӧратат. Шке лӱмыштым палат, кычкырал ӱжат гын, вигак иктаж-кушеч кудал лектыт. Ялысе пырыс озажын пукшымыжым ок вучо, садлан ӱмбал уло гын, «шолышташат» тунемеш.

Суртышто пырыс лийшаш, тунам пакча гыч умдыр кая, клатыште коля огеш пошо. Вӱташте вольык пелн илыше пырыс эре темше. Тудо тыгак черым эмла, озан капыштыже корштымо верышке возеш гын, ала-могай чер улмым шижтара, пуйто поген налеш. Ялысе пырысланат тӱрлӧ чер ваштареш прививкым ыштыман.