Ожно умшам карен уэштме годым умшам кид дене петыраш темленыт. Уке гын, ия пурен кертеш маныныт. Осал деч аралтыш лийже манын, тӱрвычшӧ еҥлан «Таза лий» манын ойленыт.
Вӱд йогын гыч вӱдым йӱаш логалеш гын, Юмым пелештыман. Тушто осал вий лийын кертеш. Ия кӱдырчӧ кӱдыртымӧ деч лӱдеш, айдеме кӧргыш шылын ынже шич манын, кӱдырчан годым Юмым пелештыман.
Йот вий деч аралалташ манын, еҥ-влак булавкым пижыктат, пеленышт ыресым, ший арверым але моло аралтышым налыт.
Но ия деч эн сай аралтыш – тиде чон яндарлык. Ушушто осал шонымаш уке гын, чонышто порылык ила гын, айдемым нигунам нимогай осал вий сеҥен огеш керт.