Пале-влак

Киса пӧртыш чоҥештен пурен гын, поро уверым, пайремым вучыза.

Киса пӧртыш чоҥештен пурен, но тӱжвак лекташ шотым огеш му гын, суртышто чыла тӧрзам почса, но кучаш тудым ида тырше, сайлан огыл. А чоҥештен лекмекыже, почешыже кинде пудыргым але кечшудым шуыза да ойлыза: «Ойгым конден огыл, кочкаш веле толын».

Кайык урем могырым тӧрза ончылаш шичме шотышто кок пале уло. Иктыже – поро уверлан, а весе – колымашлан.

Тӧрзам нерже дене тӱкен гын, лишыл жапыште йолташда але родыда дене вашлийда.

Киса кидышкыда шинчын – кушу шонымашда шукталтеш.

Кечывалым кисан мурмыжым колында гын, кече мучко игече сай лиеш.