Черепаха

Ик кундемыште, курыкан да эҥер воктенысе кожлаште, теле эртымеке, ямле шошо кечын, тӱрлӧ балоным, янда кленча да куштыра деч эрыкташлан янлык-влак погынен субботникым эртарышт. Тыгай кӱлешан кугу пашам шуктымеке, чыланат орол кудыш погынен, пунчалым луктыт: «Ожсекак поро йӱла лийын, пырля шуктымо пашам «мушман». Но кӧлан гынат, торгайыме верыш миен толман. Писын кудалышт коштшо-влакын да тырыракмытын кайымышт ок шу. Тунам шеревам эртарат. Вот тура толеш вет: черепахалан. Молышт чыланат куаненыт, садешак оксамат погат, черепахалан пуат. Йолышт-влакым кок век кышкылтын, торгайыме верыш эркын тарвана.

А моло-влак вучымо пагытым арам эртарыдымашын карт дене модаш шинчыт, анекдотым «кушкедыт», а южышт нералтен колтеныт.

Тыге вучен-вучен пелшагатат, часат эрта, а черепаха уке да уке.

– Да, кузе туге, кӧ шонен луктын, черепахам тыгай отвественный пашаш колташ: – шыдыжым луктын суслик шӱшкалтен пелештыш.

– Ме вет огынат пале, ала магазинже петырыме, – пират шке шонымыжым урмыжалын каласыш.

– Огеш кӱл ыле тудым колташ! – страусынат шыдыже лекте. Но иктынат: «Эх, шке лучше ышым тарване шол!» – манме ыш лий.

– А, тудо теве тошкалтышым вола! – йыр коштын савырнен толшо куголя кычкырале. Тунамак чыланат тошкалтышышке ончальыч. А черепаха чынак тошкалтышым волаш веле тӱҥалын.

– Тый мо? Кызытат магазиныш миен шуын отыл?! – чыланат вурсат, кычкырлат.

– А те, ида шурго, ида кычкыре, а то йºршын ом кай. Молан тунам мыйым колтышда? Мо? Те, арака деч посна илен огыда керт мо?

Чыланат умшаштым петырышт: «Ала черепаха чыным ойла, кӧ кызыт гына коштын толшаш-влак иктыштат ыш кае-с. Аракам йӱыдегече ик шагат эртыш, весат, кумшат эрта.

М. Данилов.