Шуматай кугызан оралтыш лекмыжат, пакчаш коштмыжат, леваш йымалан кодшо теле деч вара, поген шындыме кошовко воктеч иктаж тўжем гана эртен дыр, вашталтышым ужын огыл.
Тений теле эр тольо, икымше ноябрьлан лум возо. Паваят олыкыш миен шудо каванжым ончал толашлан кошовкажым кычкаш погыныш. Имньым торта коклашке пуртен, кугезымыт ўмыреш кузе омытам чиктеныт, тудат садыгак пўгым руале. Капкам почын, кошовкаш пурен шинчын, имньым тарватыш. Имньыже але кошовкам кычкымылан куанен, ала теле толын, шупшылаш путырак куштылго чучмылан йывыртен, «вжиг» гына верже гыч тарванен, «чымыкташат» тўҥале. «Почешем капкам петыраш кўлеш-ыс!», – шоналтен, имньым чарашлан сапкремжым кертмыж семын шупшылашлан кошовка шеҥгелеш эҥертыш. Шеҥгел ораташ пижыктыме кумда мешковина ыш тўсӧ имне оза шеҥгек лектын возо. Акылан имне азапым шижын чарналтыш. Шуматай павай кынелын, имньыжын вуйжым ниялтышат, кошовкам йыр ончен савырныш. Кодшо ий пеш моторын гына, келыштарен тодмо лемен чеп йӧршын уке, йывылдик, ниялтеныт, кунам шолышташ етшеныт.
– Уый, вор-влак! – кугызандайын шинчавўдак тольо, - ты кок кило чеп дене поеныт ынде, фанфурик-влак! Ну, шинчын йывыртен йўылталыныт дыр. Эх, ӧрканышым тунам кандыра дене гына пидаш. Мотор лийже, шонышым.
– Эй, аваже лук-ян кандырам?! – кычкырале павай Сакела ўдырамашыжлан.
– Вара кандыра дене теҥгече «ынже йом» манын ломаш-влакым пидыч-ыс. На теве лемта дене шнур мундыра, – конден кучыктыш авийже.
– Я кўшыл мучаш Йыванай павай ойлыш шол, «оралтысе кўртньӧ тошкалтышым да чеп печыжым шолышт каеныт. Оралте тулык ынже шинче манын, ний печым тодыштым», – мане. Ӱлыл мучаш Гафиян кочаят ойлыш: «бабушкажын ныллыже годым, пакчаште кухня шолтымо подым шўрыжге наҥгаеныт». Ынде крохобор-амази мафий-влак мый декемат толын шуыныт, – кошопкан шеҥгел оратам пидын шуктымеш пел шагат наре вурсыш, шудале чеп вор-влакым.
– Рўмбалгымеш етшаш кўлеш, – Шуматай павай кошовкажым чаманен, шекланен, кучырыш шинче. Вор-влакым вурсен-вурсен, олыкыш тарваныш.