Ороллаш логалеш

Митрохан Тимошын пошкудышт-влак кызытсе у саманлан келшышын, кеч кудалышташ, кеч оралтыште шинчыкташ, у деч у, кугу деч кугу машинам налыт. А управленийын ик цехыште пырля пашам ыштыше Ахияханын машинаже кумда колесан да эн кугу дыр.

– Нуно чыланат машинан улыт, – шонкален нале Тимоша, – Мо? Мый налын ом керт мо? – манын, ешын уло акцийжым ужален, 14-ше модельым налын шындыш. Эрге армий гыч служитлен пӧртылмє пагытлан, лачеш толеш.

Налаш нале, а вот кушто саклен шинчыкташ? Гараж уке, оралте кєргеш ок тий, логалеш окна ваштареш шындаш. Шындаш шындет тудо, но кызытсе пагытыште хулиган-влак темыныт. Мом гынат осалым ышташак тыршат. Кўшыл тєра-влак рвезе калыклан ожсо гае пашам огыт ыштыкте, чаманат да мо шот дене саклат дыр, вуеш шуымекышт нуным вурсаш ок йӧрӧ. Могай поян колхоз ялыштына ыле, тудымат шалатен, шолышт пытарышт.

Вот ынде идалык шуэш, Тимош оралла машинажым окна гыч хулиган-влак деч. Коклан уремыш лектын йыр коштын шымлен савырна, кеҥежым пуракым, телым лумым щетко дене янда гыч эрыкта.

Садыге, ик шошо кечын, Тимошан окна гыч машинажым ончен шинчыме татыште кўшыл могыр пошкудо Эврасим ўлкыла эртен кая. Теле гоч шоген нойышо машинам чаманен колта.

– Эй, кадырле Тимон Митрия пошкудем, шкеже шокшышто «ыранен» ончен шинчет, а машинам кылмыктет. Огеш лий мо тудым шокшыш пурташ. Кастене пошкудо Эврасим пӧртылмӧ жапыште, адак Тимошак окна гыч ончен шинчыме тат лие.

– Мо? Тый, пошкудо! Машинам кечыгут окна гыч ончен шинчаш нальыч мо? Рульым кучен, кувандайым воктен, ешедым шеҥгек шынден, Танып воктек кудалышт тол.

– Да, да, – мом вара ваштареш пелештет.

А вет пошкудо чыным ойла. Кудалтышташ кўлеш, но права деч посна ок лий. Тракторис права уло тудо, но машиналан уке.

Техникым налме деч ончыч правалан тунемман, гаражым ямдылыман, – иктешлыш шонымашыжым. А кызыт ороллаш логалеш окна гыч.

М. Данилов.